Weer een WGvdHulstfestival in Hasselt (OV) 30 december
Bij het noemen van de naam WG vd Hulst (1879-1963) valt het kwartje óf meteen óf helemaal niet. Dat hangt af van hoe ouders van nu vroeger werden opgevoed. Bij protestanten gaat meteen de bel rinkelen. Want die hebben gesmuld van boekjes als In de Soete Suikerbol, Voetstapjes in de Sneeuw of de Boze Koster. Sommige kerstvieringen werden steevast afgesloten met een traktatie, een mandarijn, een koek en weer een boekje van de bovenmeester.
Van de Hulst was zijn tijd ver vooruit toen hij verhalen als pedagogisch middel ging gebruiken. Stichtelijke verhalen maar dan wel in een bijzondere vertelstijl (stap..stap… wie is dat? …dat is Bello….waar gaat hij heen? Hij gaat naar oma want….enzovoorts.) Hij schreef ook een boekje over de vertelkunst (heruitgegeven bij Callenbach in Nijkerk) waarin zijn hij duidelijke christelijke visie op de vertelkunst naar voren komt.
Enige citaten uit zijn handboekje “Het Vertellen” waarin richtlijnen en praktische, gedateerde, aanwijzingen over het hoe en waarom je aan kinderen moet vertellen. Enige citaten: “Vertellen, goed vertellen, doet- luisteren- De poort van de kinderziel gaat wijd open”.”Vertellen is zo’n schone kunst. Vertellen en het kind horen bij elkaar als zonneschijn en bloemen”. “Vertellen is zeker de allerbelangrijkste tak van onze arbeid, omdat wij daarin het kind het dichtst benaderen”. WG had een eigen schrijfstijl. Hoe stout de kinderen in zijn verhalen soms ook waren, meestal liep het verhaal -liefst op kerstavond- toch altijd weer goed af.
Op nieuw is er dit jaar in het Overijsselse Hasselt in de hele stad een WG-festival. Natuurlijk helemaal in stijl: kleinschalig in de winter, dus knus binnen en buiten. Met vele optredens o.a. van Anne van der Meiden en Lenny Kuhr. ‘Echte’ schrijf- zang- en geschiedenisles zoals vroeger. De Soete Suikerbol is er natuurlijk ook. En natuurlijk vertellen professionele vertellers de verhalen van Voetstapjes in de sneeuw, Bruun de Beer en Rozemarijntje. Zie www.wgvdhulstfestival.nl