De Wilde Deerne: Zwols community verhaal op de planken
Steeds vaker worden lokale verhalen semi-professioneel door lokale bewoners op de planken gezet. Het gaat dan niet om traditionele toneelstukjes zoals we die misschien kennen van obolige nostalgische toneelstukjes van vroeger in achterafzaaltjes. Het gaat om een intensief project waarin alle betrokkenen opzoek gaan naar hun gezamenlijke identiteit; op zoek wat de oude verhalen mensen van nu te zeggen hebben en waarin de spelers zelf herkennen. Vaak zijn de spelers mensen die elkaar nog nooit eerder hebben ontmoet en komen uit alle lagen van de bevolking met heel verschillende achtergrond, zowel wat beroep en opleiding als theater ervaring. Oude mensen met hun herinneringen en nieuwkomers uit andere culturen, professionele theatermakers en mensen die nog nooit op het podium hebben gestaan. Samen opzoek naar
Er ontstaat zo een band waarin iedereen letterlijk een eigen rol in de gemeenschap (her) ontdekt en dat uiteindelijk ook durft te presenteren voor anderen in de omgeving, aan mensen die al generaties in de omgeving wonen, maar ook aan nieuwkomers uit verschillende culturen die pas in de buurt zijn komen wonen. Ieder heeft letterlijk een plek in het gezamenlijke verhaal.
Er is dus niet een bepaalde verteller die er zijn woordje doet maar een samenspel van (vaak grote) groepen lokals, waaronder leden van amateur theatergroepen, koren, scholen en zorginstellingen, kindercircus, en dergelijke. Die verhalen kunnen geïnspireerd door historistische overleveringen, uit overleveringen of door persoonlijke herinneringen.
Er zijn al zulke producties gemaakt rond o.a. de kolonies van Weldadigheid (Ommenschans en Veenhuizen) en Twente (textielindustrie van destijds)
In Zwolle loopt op dit moment (tot 2 juni) in de IJsselhallen de productie De Wilde Deerne. (www.dewildedeerne.nl). Het is gebaseerd op een waargebeurd verhaal van een z.g. wolvenmeisje; een zwaar verwilderd kind 300 jaar geleden in de bossen van Zwolle werd gevonden. Ze kon niet praten en at alleen voedsel dat ze in de natuur kon vinden. Men noemde haar “De Wilde Deerne’. De historicus Wim Coster deed er onderzoek naar en publiceerde daarover een boek (Het Wolfsmeisje, Uitgeverij Balans, ISBN 978 94 600 38297).
In de voorstelling kijkt een historicus terug naar de gebeurtenissen en maakt zo een reis door de tijd. Het wolfsmeisje komt door de eeuwen heen in contact met steeds andere situaties, van een sprekende sprinkhaan tot een shovel, motor en auto en hippe pubermeisjes passeren. Steeds wordt er geageerd op de vreemde aan de onaangepaste in onze samenleving. Een oud verhaal herkenbaar in eigen tijd. De moeite van een bezoekje waard.
Inmiddels heeft de lokale bierbrouwerij Hettinga overigens ook Deerne-bier op de markt gebracht.
Tijdens het optreden doet overigens ook een mannenkoor ‘De Koorbazen’ mee waarin ik meezing.
Een ervaring om nog lang over na te vertellen..
Zie ook:https://www.volkskrant.nl/cultuur-media/de-wilde-deerne-is-een-bonte-reis-kriskras-door-tijd-plaats-vertelvorm-en-verbeelding-~b4300306/
